10. Zemljište
10.1 ZAGAĐENOST ZEMLJIŠTA U ZONAMA ZAŠTITE
IZVORIŠTA
I DRUGIM ZONAMA PREMA NAMENI
Sistematska kontrola kvaliteta zemljišta na
teritoriji Beograda se kontinuirano obavlja od
1997. godine dok je u
predhodnom periodu kvalitet zemljišta vrednovan samo u okviru
namenskih
ekoloških studija.
Cilj kontrole je ispitivanje zemljišta, obrada
podataka, formiranje i dopunjavanje baze podataka o stepenu i
karakteristikama zagađenja, kao i vrstama prisutnih polutanata. Pored
toga cilj istraživanja je identifikacija osetljivih i opterećenih
područja, posebno u zoni zaštite izvorišta i monitoring efekta
zagađenja na vodu koja se zahvata
za vodosnabdevanje, vodu za zalivanje poljoprivrednih kultura, kao i na
zdravlje populacije. Sistematsko praćenje kvaliteta zemljišta zahteva
primenu adekvatnih metodoloških pristupa i specifičnu statističku
obradu podataka, kako bi dobijeni rezultati mogli biti komparirani
i vrednovani.
Zemljište predstavlja najpovršniji sloj Zemljine
kore u kome se neprekidno odvijaju
dinamički procesi pod uticajem
klimatskih, bioloških, hemijskih i mehaničkih faktora, a pre
svega
ljudske aktivnosti. Uopšteno gledano zemljište je sastavljeno od
slojeva, profila,
od
kojih svaki ima svoje specifičnosti. Površinski sloj predstavlja
sloj humusa, a debljine je od
nekoliko sentimetara do 1,5m. Ovaj sloj se
tokom vremena stvara slaganjem biljnog
materijala, razloženih ili
delimično razloženih organskih materija. Prelazni sloj zemljišta
nastaje spiranjem različitog geološkog materijala vodom, a dublje
slojeve izgrađuju glineni
minerali u kojima dolazi do akumulacije
neorganskog i organskog materijala i vode.
Ujedno, zemljište predstavlja veoma kompleksan eko
sistem u kome žive različiti oblici
živog sveta (bakterije, gljivice
i plesni, aktinomicete, virusi, protozoe, amebe, infuzorije,
hematode,
gliste, člankari, insekti, krtice i glodari, alge i drugi biljni i
životinjski svet).
Izvori zagađenja zemljišta na teritoriji Beograda
se ukratko mogu sagledati na sledeći
način:
Zagađenje zemljišta poreklom iz otpadnih
voda:
otpadne vode iz tehnoloških postupaka u
industriji i privredi;
vode zagađene usled poljoprivrednih aktivnosti
(veštačka đubriva, pesticidi i organski otpaci
različitog
porekla);
otpadne vode iz individualnih domaćinstava,
kolektiva, ugostiteljstva i dr.
Zagađenje zemljišta poreklom iz atmosfere:
emisija iz industrijskih tehnoloških procesa;
emisija usled sagorevanja fosilnih goriva u
industriji, kapaciteta za proizvodnju energije
(TO-TE), individualnih i
lokalnih kotlarnica i dr.;
emisija poreklom od motornih vozila koja koriste
naftu i derivate;
emisija prilikom sagorevanja različitih organskih
materijala, biomase i sl.
Zagađenje zemljišta čvrstim otpadnim materijalom
poreklom iz privrede, domaćinstava,
poljoprivrede i dr.
Specifičan pristup zahteva ispitivanja zagađenja
zemljišta poreklom od čvrstog otpada, dela
koji se odnosi na “opasan
otpad” (1-2% od ukupne količine otpadnog materijala).
Opšti pristup na osnovu koga su definisani parametri
istraživanja je preuzet iz preporuka i
uputstava
Svetske zdravstvene organizacije (WHO) i Agencije za zaštitu životne
sredine
SAD-a (EPA-USA), kao i na osnovu idenifikovanih izvora
zagađenja u zoni uticaja.
Laboratorijsko ispitivanje i tumačenje rezultata se
vrši u skladu sa odredbama Pravilnika o
dozvoljenim količinama opasnih
i štetnih materija u zemljištu i vodi za navodnjavanje i
metodama
njihovog ispitivanja (“Službeni glasnik Republike Srbije” br.
23/94), kao i
Međunarodnim preporukama i normama.
Područje
istraživanja
Kontrolom kvaliteta zemljišta
na teritoriji Beograda obuhvaćena su područja i lokacije koje
imaju
različite namene u okviru GUP-a.
Namena i način korišćenja zemljišta na teritoriji
Beograda uslovljavaju i njegovo eventualno
zagađivanje i degradaciju. Stoga klasifikacija i
kategorizacija zemljišta treba da
se odnosi
na namenu i korišćenje i to u skladu sa međunarodnim
standardom ISO 11259:1998 soil
quality - Simplified soil description.
Detaljnim pregledom terena, a prema dominantnoj
nameni preporučuje se
kategorizacija zemljišta na:
zemljište pod infrastrukturom i zgradama,
industrijski lokaliteti (aktuelni i prošli),
kultivisano zemljište,
pašnjaci,
voćnjaci, voćarske planteže i plantaže vinove
loze,
šume,
mešovito korišćeno zemljište,
lovna i ribolovna područja,
zeštićene prirodne celine (parkovi, rezervati,
zaštićena područja),
plavljena zemljišta (aktuelna i prošla),
kamenite površine.
Sistematsko ispitivanje kvaliteta zemljišta u
predhodnom periodu je obavljano pre svega u
zoni sanitarne zaštite
izvorišta beogradskog vodovoda, vinčanskog
vodovoda kao i
vodovodnih sistema naselja Grocka i Boleč.
U toku 2001. godine posebno je obrađeno područje
naselja Grocka i Boleč u blizini bunara
ovih vodovodnih sistema, a
takođe i područje beogradskog vodovoda i to sa lokacija Makiš,
ušća
Topčiderke u Savsko jezero, lokacije “Ušće”, lokacije Ada
Ciganlija.
Vršeno je i ispitivanje zemljišta sa
poljoprivrednih površina, sa prostora naselja na levoj
obali Dunava (Ovča,
Borča, Padinska skela) kao i naselja sa desne
obale (Višnjica, Slanci i
Veliko Selo).
Poljoprivredno zemljište je ispitivano i u jugoistočnom delu Beograda,
u
naseljima Zuce, Leštane, Vinča
i Sremčica. Iz
istih razloga ispitivane su lokacije u okolini
Pančeva (Vojilovica,
Kačarevo, Dolovo), Resnik i Poljane.
Kontrola kvaliteta zemljišta
sa Industrijskih kompleksa je obavljena sa više lokacija u
Pančevu,
Bežanijskoj kosi, Resniku, sa kompleksa “Tehnogas”
i “Rekord” u Rakovici. U više
navrata ispitivan je kvalitet zemljišta u blizini komunalne deponije u
Vinči, kao i sa prostora
bivše deponije u blizini Pančevačkog mosta
(Ada Huja).
Teritorija Beograda u pogledu zagađenosti zemljišta
nije sistematski praćena. Povremena
ispitivanja zagađenosti zemljišta
su obavljena najčešće u slučaju akcidentualnih situacija.
Posebno
ističemo akcident iz 1984. godine u Makišu na ranžirnoj stanici, kada
je došlo do
isticanja velikih količina ksilola u zemljište. Naknadna
ispitivanja obavljena 1987., 1988. i
1989. godine su ukazivala na
prisustvo ksilola u svim uzorcima, s tim da su te vrednosti
tokom 1987.
i 1988. godine bile prisutne u miligramskim koncentracijama, a u 1989.
godini
u mikrogramskim. Uzorkovanje zemljišta i laboratorijske pretrage
u narednom periodu su
ukazale da na prostoru Makiša i Ranžirne
stanice, a takođe i pored Vodovodske ulice i
Savske magistrale
perzistiraju povećane vrednosti ksilola što ukazuje na kontinuirane i
dispergovane izvore zagađenja na širem postoru Makiškog polja. Slična situacija je i sa
sadržajem mineralnih ulja u Makiškom polju. Tumačenje ovih rezultata
je obavljeno
upoređivanjem sa izmerenim
vrednostima iz prethodnog perioda, s obzirom da ove dve
materije nisu
normirane važećim Pravilnikom.
U toku 1998. godine težište ispitivanja kvaliteta
zemljišta je stavljeno na lokacije i zone
frekventnih soabraćajnica.
Rezultati ispitivanja kvaliteta zemljišta pored Autoputa, pored
ulice
Stevana Prvovenčanog i Ibarske magistrale pokazala su prisustvo visokih
koncentracija olova na 15 lokacija na teritoriji grada. Tom prilikom
registrovane su i
povećane vrednosti nikla i kadmijuma
na pojedinim lokalitetima.
Tokom 2000. godine, predmet istraživanja je bilo
ispitivanje sadržaja pesticida (DDT-a i
Lindana), PCB-a (polihlorovanih
bifenila) i teških metala u zemljištu (olova, kadmijuma,
cinka, bakra,
nikla, hroma, žive i arsena).
Na osnovu
analize rezultata istraživanja zagađenosti zemljišta u zoni
neposredne sanitarne
zaštite izvorišta vodosnabdevanja naselja Grocka
konstatovana su prekoračenja
koncentracija DDT-a i lindana.
U uzorcima zemljišta u okviru neposredne zone
sanitarne zaštite izvorišta
vodosnabdevanja
Boleča konstatovana su prekoračenja vrednosti za DDT i
Lindana.
U okviru ispitivanja kvaliteta zemljišta leve obale
Dunava konstatovana su prekoračenja
vrednosti nikla, što se dovodi u
vezu sa geološkim sastavom tla, ali može biti i posledica
višegodišnjeg korišćenja mineralnih i organskih đubriva (goveđi
stajnjak).
U istom periodu kao i tokom 2001. godine vršena su
redovna ispitivanja kvaliteta vode
Gročanskog i Bolečkog vodovoda,
međutim niti u jednom uzorku nisu registrovana
prekoračenja DDT-a i
Lindan-a u vodi za piće preko normi.
U toku 2001. godine nastavljena su istraživanja
kvaliteta zemljišta u zonama sanitarne
zaštite vodovoda Grocka i
Boleč na sadržaj DDT-a i DDE-a kao i Lindana, a dobijene
vrednosti su
bile ispod granice detekcije. Sa aspekta toksokinetike i toksodinamike,
organohlorni pesticidi, koji su inače jako perzistentni u prirodi, mogu
procesima ispiranja da
prodru u dublje slojeve zemljišta i tu se
akumuliraju ili da dovedu do zagađenja podzemnih
voda. Ph vrednosti u
uzorcima zemljišta uzetih iz zona sanitarne zaštite vodovoda Boleč i
Grocka, se kreće iznad pH 8, odnosno u pravcu bazne sredine. Značaj
ovog podatka je da
je perzistentnost organohlornih pesticida znatno
veća u kiselim zemljištima i zemljištima
izuzetno bogatim organskim
materijama, što nije slučaj u situaciji Grocke i Boleča.
U uzorcima zemljišta uzetih sa područja naselja
Ovča, Borča, Padinska Skela, Višnjica,
Slanci i Veliko Selo,
registrovan je povećan sadržaj nikla (Slanci i Veliko Selo) i
prisustvo
DDT-a (Višnjica, Veliko Selo, Slanci). Povećane
koncentracije DDT-a i ostataka
su takođe u
2001. godini registrovani u uzorcima zemljišta iz Poljana,
Vojlovice i Kačareva, a najveće
vrednosti su zabeležene na teritoriji
Sremčice (parcela pored Ibarske magistrale) i u naselju
Vinča, u
blizini Dunava, gde je registrovana vrednost od 1.148,75mg/kg
na 0,10m dubine,
odnosno 685,64mg/kg
na 0,50m dubine.
Od organskih zagađivača veoma perzistentnih u
prirodi, koja lako ulaze u ekosisteme i
kumulišu se u žive organizme
Programom kontrole obuhvaćeni su PCB (polihlorovani
bifenili) i PAU
(policiklični ugljovodonici). Ove zagađujuće materije predstavljaju
jedinjenja
koja se ne nalaze u prirodi, a u nju dospevaju isključivo
ljudskom aktivnošću. Smatra se da
se na teritoriji Jugoslavije, pa i
Beograda nalaze značajne količine PCB-a pre svega zbog
neadekvatnog
upravljanja opasnim otpadom, i kao posledica razaranja izazvanih NATO
bombardovanjem (bilans količina PCB-a u Beogradu nije urađen).
Na prostoru Beograda prisustvo piralena i srodnih
jedinjenja je pre svega vezano za
transformatorska postrojenja i
kondenzatore u okviru velikih sistema elektroprivrede,
PTT-a, “Minela”
i dr. Ne treba zanemariti curenja i razlivanja na slobodne površine,
posebno
na deponijama, nekontrolisano odlaganje kondenzatora,
trnsformatora i dr. Iz tih razloga
smatramo da je potrebno izvršiti
detaljna ispitivanja zemljišta naročito u okviru kompleksa
velikih
javnih preduzeća, koja već duži niz godina koriste i eksploatišu
transformatore i
kondenzatore sa piralenom. Prilikom bombardovanja TE
“Kolubara” Veliki Crljeni uništeno je
14 transformatora. Od ukupne
količine ulja (2200 tona) izgorelo je 45 tona, a u okruženje je
isteklo oko 100 tona. Deo isteklog ulja zagadio je okolni, a najveći
deo je ispiranjem dospeo
u reku Peštan i zemljište naselja Poljane i
Konatice. Sa ovih lokaliteta u toku 1999. godine
uzimani su uzorci
zemljišta i vode iz individualnih bunara. U bunarskoj vodi su
konstatovane
vrednosti od 6,31g/l (značajno prekoračenje dozvoljenih
vrednosti datih Pravilnikom), a u
zemljištu u okolini transformatora
328g/kg. Dioksini i furani nisu bili dokazani. Nakon obilnih
padavina u
leto 1999. godine došlo je do poplava i raznošenja zagađivača na
prostoru od
oko 20km2 uz tok reke Peštan.
Zbog blizine i direktnog uticaja na teritoriju
Beograda iznosimo i rezultate pretrage PCB-a u
zemljištu
na teritoriji Pančeva u prethodnom periodu (lokacija HIP “Petrohemija”).
U toku
1999. godine konstatovano je prisustvo PCB-a u uzorcima
zemljišta, a registrovane su
vrednosti u rasponu od 87,2mg/kg
do 378,8m/kg. Takođe je dokazano
prisustvo PCDD-a i
PCDF-a što je bila direktna posledica sagorevanja
lakoisparljivih hlorovanih ugljovodonika i
PCB-a. Na osnovu malog broja
uzoraka zemljišta, nije se mogla odrediti procentualna
zahvaćenost
specifičnim zagađenjem površina kompleksa “Petrohemije”. Prostori
kompleksa “Rafinerije” i “Azotare” u Pančevu nisu bili
istraživani što zahteva detaljnu i
kontinualnu pretragu na prisustvo
PCB-a i drugih polihlorovanih jedinjenja. U
okviru
kontrole zagađenosti zemljišta 1997., 1998., 2000. i 2001.
godine niti u jednom uzorku sa
teritorije Beograda
nisu registrovana prisustva PCB-a, PCDD i PCDF-a.
Policiklični aromatični ugljovodonici (PAH-ovi)
predstavljaju značajne organske zagađivače
životne sredine, pre
svega vazduha. U poslednjih nekoliko godina koncentracije PAH-ova se
sve
češće sreću i u drugim supstratima pre svega površinskim vodama i
zemljištu. Kako
ove materije i njihove nađene vrednosti u zemljištu
nisu regulisane važećim Pravilnicima,
pozivamo se na preporuke i
literaturne podatke da svaka registrovana vrednost u životnoj
sredini
predstavlja rizik po zdravlje ljudi i zahteva detaljne analize. Smatra
se da ova
jedinjenja najčešće iz vazduha sedimentacijom ili putem
padavina dospevaju u dublje
slojeve zemljišta,
vodenu sredinu, hranu i ljudski organizam. Ovom prilikom
napominjemo
da su u prethodnom periodu na više lokacija u okviru
specifičnih namenskih istraživanja
registrovane vrednosti PAH-ova pre
svega u industrijskim zonama i pored prometnih
saobraćajnica. U
ljudskom organizmu ova jedinjenja se vezuju za mikrozonske enzime i
metabolišu se u jako toksična jedinjenja sa izraženim kancerogenim i
mutagenim
svojstvima.
U okviru kontrole zagađenosti zemljišta u 2001.
godini registrovano je prisustvo PAH-ova
(policikličnih aromatskih
ugljovodonika) na više lokaliteta i to:
u dvanaest (12) uzoraka zemljišta na sedam
lokacija u okviru zone sanitarne zaštite
izvorišta vodosnabdevanja
za naselja Grocku i Borču;
u uzorcima poljoprivrednog zemljišta sa prostora
Borče i Slanaca;
u uzorcima zemljišta iz naselja Poljane kao i
iz naselja Vojlovica i Kačarevo.
U uzorcima zemljišta uzetih sa lokacija u blizini
Autoputa (sanitarna zona zaštite vodovoda
Boleč) registrovane su
vrednosti PAH-ova u rasponu od 10,0mg/kg do 27,2mg/kg
pri čemu
su najviše vrednosti registrovane u površinskom sloju
zemlje. U uzorcima zemljišta u zoni
uticaja Autoputa registrovane su
koncentracije PAH-ova u površinskom sloju, ali i na dubini
od 50cm. Na
osnovu analize rezultata može se zaključiti da su najviše vrednosti
policikličnih
aromatičnih ugljovodonika registrovane na površinskom
sloju zemljišta, pri čemu su u zoni
uticaja saobraćajnica PAH-ovi
registgrovani u dve dubine.
Najviše registrovane vrednosti PAH-ova su u 2001.
godini zabeležene u uzorcima zemljišta
sa teritorije naselja Poljane
(25,2mg/kg -
zbirni uzorak 0-40cm) i naselja Vojlovica
(38,8mg/kg
- zbirni uzorak 0-50cm).
Zaključne
konstatacije
Sa aspekta problematike štetnih i opasnih materije u
zemljištu (šire prisutnih ili
lokalizorano) suštinski je značajno da
se uspostave koncepti i vodiči terminologija za
opis
zemljišta. Za ocenu stanja
zemljišta sa sanitarno-higijenskog aspekta, pored podataka o
geološkim
i hidrogeološkim karakteristika, potrebno je analizirati procese
samoprečišćavanja i migracije zagađivača kao i mikrobiološki
kompleks tla.
Problematika zagađenja zemljišta se mora posmatrati
kroz osnovne odnose na relaciji
emisija - transmisija - imisija -
efekti. Ovaj odnos podrazumeva sem direktnog zagađenja
zemljišta putem
rasipanja i izlivanja zagađivača i indirektni put zagađivanja
preko vazduha.
Kiselost zemljišta (rastvaranjem i snižavanjem
prekursora kiselina NOx i SO2)
predstavlja
inicijalnu fazu u zagađenju i povlači veliki broj
hemijskih reakcija čiji proizvod predstavljaju
različiti toksični
metaboliti.
Posledica kontaminacije,
posebno u dužem vremenskom periodu (naročito teškim metalima)
dovodi
do degradacije zemljišta i naglog smanjenja broja i vrsti
mikroorganizama. Na
teritoriji Beograda značajno je da se na svim
kontrolom obuhvaćenim lokacijama, registruju
prisustva teških i
toksičnih metala u različitim koncentracijama. Sabiranje efekata i
prisustvo osim teških metala i drugih vrsta zagađenja (PCB, PAU,
pesticidi, mineralna ulja i
dr.) dodatno usložava hemijske reakcije i
puteve toksikanata i njihovih metabolita i rezidua.
Prodor zagađivača
u lance ishrane, biljni i životinjski svet povećava stepen
ugroženosti
stanovništva i to na veoma dug vremenski period.
Na osnovu iznetih rezultata ispitivanja zagađenosti
zemljišta na teritoriji Beograda mogu se
izvesti zaključne
konstatacije o direktnom uticaju prisutnih zagađivača na kvalitet
zemljišta:
Prostor Makiškog polja je opterećen brojnim
kontinuiranim i dispergovanim izvorima
zagađenja sa dokazanim
prisustvom ksilola i mineralnih ulja, dok su niske koncentracije
pojedinih teških metala (Pb, Cd, As, Ni)
redovno prisutne;
U uzorcima zemljišta sa prostora zone sanitarne
zaštite izvorišta vodosnabdevanja naselja
Grocka i Boleč konstatovano
je prisustvo PAH-ova (policikličnih aromatičnih ugljovodonika),
kao i
povećane vrednosti nikla;
U uzorcima zemljišta sa poljoprivrednih povrešina
iz naselja Ovča, Borča, Padinska Skela,
Višnjica, Slanci, Veliko
Selo, Vojlovica, Kačarevo, Sremčica i Vinča, registrovano je
prisustvo DDT-a, odnosno organohlornih pesticida. Najveća vrednost je
zabeležena na
prostoru Vinče na poljoprivrednom zemljištu u blizini
kanala koji protiče pored vinčanske
deponije (1.148,75mg/kg
na površini, 685,64mg/kg
na dubini od 50cm);
U uzorcima poljoprivrednog zemljišta iz naselja
Poljane, Kačarevo i Vojlovica registrovano
je prisustvo PAH-ova
(policikličnih aromatičnih ugljovodonika);
Ni na jednoj lokaciji u okviru Programa ispitivanja
zagađenosti zemljišta nije registrovano
prisustvo PCB-a
(polihlorovanih benzodiazepina) kao i PCDF i PCDD;
Komunalno zemljište u zoni uticaja
auto-puta i drugih magistralnih saobraćajnica je
kontaminirano olovom,
kadmijum i dr. teškim metalima.
Kartografski prikaz zagađenosti zemljišta dat je u Vol.B Karta 45.
Zagađenost zemljišta u
zonama zaštite izvorišta i drugim zonama
prema nameni (VODZONZEM).
|